Dat je van biologisch (rest)materiaal nieuwe lederachtige materialen kan maken liet Ananas Aman met Pinaflex al eens zien. Twee oud-studenten van de Willem de Kooning Academy, Koen Meerkerk en Hugo de Boon, laten in Rotterdam zien dat er meer mogelijk is met biologisch restmaterial. Zij maken namelijk een leer-achtig materiaal van weggegooid fruit.

Bijna de helft

45 procent van het fruit dat voor consumptie is bedoeld komt niet bij de consument terecht. Dat verdwijnt ergens anders in de keten als afval. Dat begint al bij de boer die fruit dat cosmetisch niet aantrekkelijk is al direct afvoert. Dit kan oplopen tot maar liefst 40 procent! Maar ook eindgebruikers en retailers zorgen met kritische cosmetische eisen voor fruitafval.

Maar niet getreurd

De leden van Fruitleather uit Rotterdam weten wel raad met die gigantische berg fruitafval. Zij hebben namelijk een milieuvriendelijke manier bedacht om dit fruitafval om te zetten in een leerachtig materiaal wat gebruikt kan worden in de kleding- en meubelindustrie.

Het milieuvriendelijke proces om Fruitleather te maken bestaat uit het fruitafval te verzamelen, te vermalen, te koken, uit te smeren en daarna in stukken te snijden. De plakken worden dan nog bewerkt met een lak om een echte leer-look te creëren. Eventueel kan het ‘leer’ nog na behandeld worden met extra coating of een printontwerp.

Wassily Stoel

Tijdens de Dutch Design Week 2016 in Eindhoven werd het Fruitleather materiaal gepresenteerd door het te verwerken in een ‘biologische’ 21e eeuw variant van de iconische Wassily stoel van Marcel Breuer.