Dat de olie-industrie vervuild is weten de meeste mensen wel. Maar dat de mode-industrie de tweede meest vervuilende industrie ter wereld is, is bij minder mensen bekend. Tijd dus dat wij ook eens een kijkje gingen nemen in de wereld van glimmer, glitter en Haute couture. En dan voornamelijk, welke innovatieve inspirerende ideeën er zijn in deze voor ons onbekende wereld. Startpunt van onze zoektocht werd de openingsshow Talking Trash van de Dutch Sustainable Fashion Week 2017.
De openingsshow werd dit jaar gehouden in Circl, het toonaangevende circulaire platform op de Amsterdamse Zuidas. Dus wij naar Amsterdam. Aldaar aangekomen raakten we een beetje onder de indruk van de rij potten met ingelegde groeten, waardoor we de tijd vergaten. Zo erg, dat we bijna per ongeluk de catwalk opliepen. Gelukkig net op tijd de juiste ingang weten te vinden. En omdat iedereen al klaar zat, kregen we gelukkig van de organisatie een mooi plekje achterin het ‘persvierkantje’ aangewezen. Nog dank daarvoor!
Echter, voordat we alles hadden neergezet begon de show al. Maar net op tijd (seconden werk) lukte het om in ieder geval een camera aan te zetten, maar we hadden beeld!
Enfin, de show was on! En wat voor een show.
Talking Trash, en ook de Dutch Sustainable Fashion Week 2017 begon sterk met de ‘powersuit’ van Nederlands modeontwerpster Monique Collignon. Voor deze creatie had Monique enkel gebruik gemaakt van plastic PET flessen die zich in meerdere fasen van het recycling proces bevonden.
Na de PET flessen lieten Britt Breider, Sarah Mayer en Ariëlle van der Vaart het publiek zien welke creaties zij kunnen maken door een up-cycle toe te passen op kleding die bezoekers na Koningsdag in Amsterdam hadden achtergelaten. De ontwerpen van de drie vrouwen waren verspreid door de gehele show heen.
De uit Brussel afkomstige Mayya Saliba gooide het met haar collectie over een andere boeg. In plaats van oude materialen opnieuw te gebruiken draaide haar collectie vooral over nieuwe materialen zoals ananasvezel, en composteerbare textiel.
Annabel Joor liet zien dat je een persoon ook kan aankleden met oude voedsel verpakkingen. In dit geval werden oude Twix (voor de oudere lezers, Raiders) wikkels en Picknick theezakjes creatief verwerkt tot een design dat je doet opvallen op menig festival terrein.
De Zwolse Map Renes liet het publiek “ROKK ON ROLL”-en met haar collectie van gebruikte zalmleer en biokatoen voor de tops. Door creatief gebruik te maken van de natuurlijke schakeringen van de zalmhuid was ze in staat om spannende grafische patronen te maken.
We blijven even in het oosten van het land met de ontwerpen van de Twentse textiel en modeontwerpster Hellen van Rees. Hellen gebruikt voornamelijk handgemaakte materialen en restgaren.
Hieldemieke Boender – Vis zocht de uitdaging om niet recycleerbare materialen toch te verwerken in een inspirerende collectie, zodat het materiaal toch nog hergebruikt kon worden. Ze kwam in haar zoektocht uit op chips zakken. Moeilijk te recyclen, maar uitstekend materiaal voor winterkleding vanwege de isolerende eigenschappen.
Danya Weevers baseerde haar jurk op de vooroordelen over vrouwen. Het gebruik van tampons adresseert niet alleen de vruchtbaarheid van de vrouw maar ook het chagrijn. Daarnaast werden uitgedroogde bloemen gered van de afvalbak.
Judith van Vliet gebruikte ook tampons, alleen dan de stof van afgekeurde productie. Deze stof werd samen met gerecyclede jeans verweven tot een nieuws stof, die Judith gebruikte voor haar ontwerpen.
Nespresso had ontwerper Hans Ubbink gevraagd of hij in staat zou zijn om een ontwerp te maken waarin de capsules van Nepresso werden verwerkt om uiteindelijk hiermee aandacht te vragen voor het recycle programma van de koffiemaker.
Hans ontwierp een jurk waarbij hij gebruikt gemaakt heeft van mongools leer waarin de hergebruikte capsules zijn ingelegd.
Natuurlijk werden alle ontwerpers na afloop in het zonnetje gezet door het publiek met een luid applaus.
Einde. Ja daar sta je dan. Geen idee wie of wat, het boekje hadden we bestudeerd. Nog even buren bij wat ‘collega’ journalisten en toen inpakken en weer terug.
Eén ding hadden we geleerd, de modewereld is een bijzondere wereld, waar nog wel het een en andere in te ontdekken zou zijn. Maar de vuurdoop was achter de rug!
