Het is langzamerhand wel algemeen bekend dat de kledingindustrie tot een van de meest vervuilende industrieën ter wereld behoort. Gelukkig dat er ontwerpers en kledingmerken zijn die tot inzicht komen dat het anders moet. Veel aandacht ligt daarbij vaak op de grondstof van de kleding. Veel initiatieven die wij tegenkomen om de mode-industrie schoner te maken richten zich vooral op het materiaal, het textiel. Niet alleen om daar schonere biologische grondstoffen voor te vinden, maar ook om de afvalberg te reduceren. En soms zelfs kleding maken uit afval. Mode ontwerpsters Dorien Bolhuis en Eva Zonneveld-Pool bundelden hun krachten in Sophi Lou om zodoende op een andere manier de verspilling van grondstoffen en het afvalprobleem van de mode-industrie aan te pakken. Met Sophi Lou wilden zij een unieke ‘zero-waste’ manier van kledingfabricage ontwerpen.

Normaliter wordt een kledingstuk uit verschillende lappen stof samengesteld. Deze lappen worden gevormd en uitgeknipt aan de hand van patronen. Wanneer alle stukken stuk uitgeknipt zijn dan kan je de verschillende delen aan elkaar naaien tot een kledingstuk. Of men laat dat helaas doen in ‘sweat shops’ in Azië of Afrika.

Behalve de erbarmelijke omstandigheden waarin dit proces wordt uitgevoerd leidt deze productietechniek ook tot stofverlies. Om een voorbeeld te geven, bij een conventionele productie van een T-shirt verdwijnt tussen de 15 en 17% van de grondstof op de afvalberg. Het wordt niet gebruikt voor de productie van het T-shirt. Dat is natuurlijk zonde.

Sophi Lou

De oprichters van Sophi Lou wilde hier verandering in brengen. Het voorbeeld van het T-shirt was niet volledig toevallig gekozen, want dat is het kledingstuk waar Dorien en Eva zich op wilde richten. Een T-shirt is een veel gedragen kledingstuk en is in beide elke kledingkast terug te vinden. Het heeft dus heeft de potentie om daadwerkelijk impact te hebben.

Het team van Sophi Lou is een jaar bezig geweest om een, lees 1, patroon te ontwikkelen waaruit een T-shirt gemaakt kan worden. En het resultaat, het T-shirt met de naam No.001 mag er wezen. In plaats van ongeveer 15% verlies van (grond)stof leidt het patroon van Sophi Lou maar tot vier procent. De overblijfselen worden gebruikt voor het waslabeltje en om er andere producten van te maken. Uiteindelijk is er in het fabricageproces van het T-shirt dus ‘zero-waste’.

Nog meer ontwerpoverwegingen

Het houdt niet op bij alleen een zero-waste patroon voor een T-shirt. Het ontwerp van het T-shirt is unisex, wat dus inhoudt dat er geen aparte series voor mannen en vrouwen worden gemaakt. Sterker nog, Sophi Lou maakt ook geen seizoen collecties. Dit alles om verspilling door middel van overproductie te elimineren. Ook het beperkt aantal maatvoeringen van vier draagt hier aan bij.

Stof

Zoals gezegd ligt de nadruk bij Sophi Lou vooral op de productie methode van een T-shirt en minder op het materiaal. Hier is gekozen voor een sterke stof, Punta di Roma, die lang(er) mee moet gaan. Dit materiaal bestaat voor 65% uit viscose, 30% polyamide en 5% elastaan. Hier dus geen exotische grondstoffen zoals Pinatex. Gelukkig zijn er ook ontwerpers bezig om een biologisch duurzame vervangen van viscose te ontwerpen, dus wat niet is kan nog komen.

Made in EU

Omdat de focus op het productieproces ligt bij Sophi Lou hebben ze ook aandacht geschonken aan het probleem van de ‘sweat shops’. Daarom dat alle T-shirts gemaakt worden in de Europese Unie waarbij lokale ondernemers een fatsoenlijke vergoeding.

Al met al heeft Sophi Lou een benadering gekozen die we , naar onze bescheiden mening, niet heel erg vaak tegenkomen. En daarom dat hun, naar eigen zeggen, “vernieuwende, duurzame manier van ontwerpen” ons opviel tijdens de Dutch Design Week.