Men neme, ongeveer 30 teams van studenten die een elektrische boot bouwen die vaart op elektriciteit opgewekt door zonnepanelen op de boot, twee mooie zonnige dagen, de noordelijk provincies van dit Nederland en (in ons geval) een vrij gemaakte kalender en je hebt alle ingrediënten voor een prachtige Solar Sport One race van Groningen naar Leeuwarden
(Onderstaande is een verslag van onze dag tijdens de Solar Sport One race, een dieper technisch onderlegd artikel komt later).
De eerste etappe van de twee-daagse koers van de Solar Sport One race ging van het centrum van de stad Groningen naar vakantiepark Esonstad in noord Groningen.
Nu hebben we al meerdere studentencompetities met betrekking tot schone technologie meegemaakt, zoals Solar Decathlon (huizen), de Bridge Solar Challenge (auto’s op zonne-energie) en Student Formule (elektrische autos’), maar met elektrische zonnepaneelboten is een primeur voor ons.
Alle begin is moeilijk.
En voor ons soms ook nog wel daarna. Dus een oude eigenschap van te laat komen dook ook hier weer op. Na eindelijk de stad Groningen bereikt te hebben was het enige wat nog deed denken aan de start van de Solar Sport One race de inpakkende TV ploeg van RTV Noord. Een snelle blik in de app (waarvan de Follow-Live modus uitstekend werkt) bleek dat de boten allemaal net vertrokken waren.
Snel de achtervolging richting het noorden. Bij het eerste geplande onderscheppingspunt zagen we alleen een motorboot. Later begrepen we dat dit de bezemboot was van de organisatie. Maar geen elektrische zonnepaneelboot in veld of wegen te bekennen. Die dingen gingen toch een stukje sneller dan verwacht. Naar we nu weten tot wel 35 kilometer per uur! Let wel, elektrisch en op zonnestroom.
Dus voor de tweede poging maar een iets grotere afstand overbrugt en zowaar, geluk. Eigenlijk heel veel geluk. Tijdens het wachten voor een geopend brug, zagen we een grote groep auto’s langs het water en een blik in de app leerde inderdaad dat iedereen daar stil lag voor een neutralisatie. Deze was in de route ingelast vanwege de oversteek van een kanaal waar grote vrachtschepen door voeren. Snel kanaal over, plekje zoeken en toen maar wachten op de armada van zonnepaneelboten.
Eenmaal overgestoken bleek dat ze daar moesten stil liggen om een voor een te starten. Eind goed al goed, de (her)start staat in ieder geval op film.
De kop is eraf
Dus op naar de volgende plek om plaatsjes te schieten. Een beetje combineren van Google Maps en de Solar Sport One app leverde een plekje op wat potentieel had.
Dat hadden niet alleen wij gezien, blijkbaar was dit ook de aangewezen plek voor de teams om hun boot en vooral bestuurder aan te moedigen. En dat niet alleen, idyllischer kon bijna niet. Met in de scene een vissende Duitser, zwemmende kinderen, grazende koeien, groene weilanden, strakblauwe lucht en water en met als klap op de vuurpijl nog een windmolen waren alle iconische elementen aanwezig.
Toeristische route
Nadat (bijna?) alle boten gepasseerd waren op naar de volgende plek. Helaas bleken de snelste boten te snel te gaan om die nog op beeld te krijgen. Dan een andere plek. En die gevonden op wat op de kaart een kleine eilandje leek te zijn. Eenmaal aangekomen bleek dat het plaatsje ‘Electra’ te zijn, hoe toepasselijk. Volgens het verkeersbord ook de Meest energiezuinige plaats van Nederland. Wat wil je nog meer? Nou, boten!
En die kwamen gelukkig snel. En daar bleek dat het eilandje toch nog wel een hindernis was. Zo werd de doorvaart geregeld door verkeerslichten. En als deelnemer kon je de pech hebben dat je net een rood licht trof.
Er was echter één deelnemer (en nee we noemen geen namen) dermate onder de indruk van het landschap, het weer of misschien wel andere zaken dat hij besloot om een andere route dan die van de race te volgen. In plaats van rechtsaf naar Esonstad ging hij links. Het heeft toch wel even, volgens ons een ruime vijftien minuten, geduurd voordat de bestuurder weer terug was op de juiste route.
Echter was hij nu dermate wakker dat in het nog kleine resterende stukje naar de eindstreep, volgens informatie van het team, er drie plaatsen zijn teruggewonnen. En dat is een knappe prestatie.
Het team was er niet geheel uit wat nou de oorzaak was. Tussen de bestuurder en overige teamleden liepen de verklaringen uiteen voor het moment van onachtzaamheid, van een hapje eten, tot overconcentratie tot een niet werkende GPS unit. Die laatste kwam van de bestuurder.
To finish first…
you first have to finish. Een uitspraak die ook Max Verstappen kan onderschrijven. En bij elk fotografiepunt werd het aantal boten. Sommige konden niet starten, volgens de verhalen aan de kant zou het team van TU Delft niet gestart zijn vanwege propellor (schroef?) problemen. En dat team zit toch al in de hoek waar de klappen vallen. Eerder dit jaar al een brand met batterijen en een beschadigde romp. Voor hen kan Max ook als voorbeeld dienen.
Dan waren er nog meer deelnemers die de finish vlag helaas niet hadden gehaald. Het team van de Universiteit van Antwerpen had koelingsproblemen met de motor en besloten om de motor te beschermen eerder te stoppen. Het team Van Hall Larenstein had een probleem met de aandrijving die hen dwong eerder uit het water te komen dan gepland. Terug op het droge kon gelukkig wel de, voorlopige, conclusie getrokken worden dat de aandrijving ‘nog heel’ was.
Het team van Nexus DNA had alleen wat extra water als ongewenste ballast aan boord gekregen onderweg. Maar geen zorgen, de boot is niet lek.
Elk team heeft zo zijn eigen uitdagingen en foutjes, mechanisch of persoonlijk. Een vast gegevens tijdens dergelijke competities tussen studententeams.
Een uitslag hebben we nu nog niet en we gaan nog een groter terugblik artikel maken waarin we ietsjes (niet te diep) ingaan op de technische aspecten van de boten en de innovatieve oplossingen die de studenten hebben bedacht en toegepast.
Maar eerste morgen, dag twee van de race Groningen – Leeuwarden.
